5-0, διακοπή, Αλέφαντος με Λεμονή...

Είμαστε στο 37’ του ντέρμπι των «αιωνίων». Δεν υπάρχει ακόμη σκορ, ώσπου ο Καμπιάσο δίνει την μπάλα στον Ζιοβάνι, ο Βραζιλιάνος σούπερ σταρ την προωθεί περίτεχνα δεξιά στον Γκαλέτι, ο «Λούτσι» περνάει σαν σταματημένο τον Κουτρουμπή και με ωραία σκαφτή μπαλιά στρώνει στον Κρίστενσεν, ο οποίος με κεφαλιά κάνει το 1-0 για τον Ολυμπιακό και βάζει φωτιά στο Καραϊσκάκη. Ο «Τούρμπο» Μπεν πνίγεται στην αγκαλιά του «Τζόλε» και του Καρεμπέ, με τον Όλοφ Μέλμπεργκ και τον Κέβιν Μιραλάς να ανεβαίνουν στα κάγκελα της Θύρας 7 για να πανηγυρίσουν, όπου προς έκπληξη όλων διακρίνονται οι ηρωικές μορφές των Χουάν Χιλμπέρτο Φούνες, Ανδρέα Μουράτη, αλλά και του Μάρκο Πάντελιτς, ο οποίος παρακολουθεί ζωντανά κάθε παιχνίδι (μπάσκετ-ποδοσφαίρου) του Ερυθρού Αστέρα και του Ολυμπιακού… 

Δεν έχω πάθει καμία παράκρουση (ακόμη)! Ούτε εσείς έχετε μπει σε λάθος ιστολόγιο. Ό,τι διαβάσατε, ήταν απλά ένα όνειρο. Όνειρο, σαν να έβλεπα, για παράδειγμα, ένα αόρατο χέρι να με σπρώχνει σε μία σκάλα, απ’ όπου βγαίνουν φωτιές και αιωρούνται βαλίτσες γεμάτες χρήματα και χάρτες, ανάμεσα σε μπαλόνια με δράκους και τον Μπρους Λι να με παρακολουθεί γελώντας, διαβάζοντας τα «Περί Ψυχής» του Αριστοτέλους!!! Όνειρο…

«Το όνειρο μοιάζει με ένα παλιό χειρόγραφο ή ένα γράμμα από το οποίο λείπει η αρχή και το τέλος και το οποίο ένας ιστορικός καλείται να αποκωδικοποιήσει», είχε πει κάποτε ο Άγγλος ανθρωπολόγος Γκρέγκορι Μπέιτσον. Δεν θα αναλύσουμε εδώ τι είναι τα όνειρα, ούτε θα προσπαθήσουμε να δώσουμε ερμηνείες στα δύο παραπάνω. Αυτό που θέλω να μοιραστούμε, λίγο πριν από το μεγάλο ντέρμπι στο Φάληρο, μεταξύ του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού, είναι η δική μου, η καθαρά δική μου προσέγγιση του συγκεκριμένου αγώνα, η οποία σαφέστατα έχει… ονειρικές ή ονειρεμένες διαστάσεις, αλλά ακροβατεί μεταξύ σουρεαλισμού και συναισθηματικού ρεαλισμού. Είναι απλά ένα σενάριο. Ένα δικό μου σενάριο. Προχωρημένης φαντασίας. Όχι επιστημονικής, αλλά… «εμμονικής»!

Ο Ολυμπιακός έχει κατακτήσει φέτος το πρωτάθλημα από το… Νοέμβριο και μαθηματικά από το Φεβρουάριο. Ωραία! Επίσης, για άλλη μία χρονιά, αμφισβητείται από τους ανταγωνιστές του (!), ενώ το τελευταίο διάστημα γίνονται διάφορες «ομορφιές» στα γήπεδα, ειδικά σ’ αυτά που παίζει ο Ολυμπιακός, με αποτέλεσμα να διακόπτονται αγώνες –και θεσμοί ολόκληροι-, να αναβάλλονται άλλοι και γενικά να φαντάζει αυτό ως η «εύκολη λύση», για κάποια ομάδα που χάνει από τους ερυθρόλευκους, το να ρίχνει στο γήπεδο 10-20-100 μαντραχαλαίους να το κάνουν «Φαρ Ουέστ» και ο Κοντονής (ο Υπουργός) να προσποιείται ότι είναι κάτι από… Θάτσερ και Καποδίστριας!

Πάμε λοιπόν στο σήμερα, στο αύριο, στο ντέρμπι. Στο ονειρεμένο ΜΟΥ σενάριο. Αρχίζοντας από τον… Νικόλα τον Αλέφαντο, υπενθυμίζοντας ότι δεν έχει κατακτήσει ποτέ του το πρωτάθλημα. Έκανε δουλίτσα και τις τρεις φορές που κάθισε στον πάγκο του Ολυμπιακού, μα έφυγε άτιτλος. Ως προς την τελευταία του, μάλιστα, υπάρχει και θα υπάρχει για πάντα το «φάντασμα» του Δούρου να στοιχειώνει τον κυρ-Νίκο, αλλά και τα δικά μας ερυθρόλευκα όνειρα. Ευκαιρία του φέτος!

Καταρχήν, θα έπιανα ως Βαγγέλας Μαρινάκης τους παίκτες μου και θα τους έταζα ένα ωραίο πριμ της τάξεως του 1 εκ. ευρώ (!), επειδή είμαι και λαρτζ, αν κέρδιζαν με πάνω από ένα γκολ διαφορά τον Παναθηναϊκό, την ομάδα που τόσα έχει πει για μένα και για μας ΚΑΙ φέτος. Έπειτα, εφόσον και το παιχνίδι κυλούσε ομαλά και το σκορ ήταν όντως στο 4-0, 5-0 (να περιμένετε γκολ από τον Ιντέγε, αν και η πραγματική απόλαυση θα ήταν να πυροβολούσε ο Πουλίδο…), κάπου στο 89’ θα έριχνα στο γήπεδο 10-20 «επιστήμονες» (οπαδούς) να κάνουν χαβαλέ στο χορτάρι, χωρίς να προκαλέσουν το παραμικρό επεισόδιο –δεν θα έδινα καμία αφορμή σε κανέναν-, έτσι ώστε να πιέσω προς τη διακοπή του ματς! Κι ενώ θα κέρδιζα με 5-0, θα δεχόμουν εντέλει μια τιμωρία, ένα -3, θα έχανα το παιχνίδι 0-3 στα χαρτιά, αλλά θα έβγαινα από πάνω, με αυτή την πρωτότυπη… διακωμώδηση του αθλήματος και η μοναδική διαφορά θα ήταν να κατακτήσω τελικά τον τίτλο με 17 ή με 14, αντί για 20, βαθμούς μπροστά από το δεύτερο… 

Φυσικά και δεν επικροτώ τις διακοπές των παιχνιδιών, ούτε το να εισβάλουν οπαδοί στους αγωνιστικούς χώρους, όμως, η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο και μόνο ως κωμικοτραγικά μπορείς να χαρακτηρίσεις αυτά που συμβαίνουν τελευταία. Έτσι, κωμικοτραγικά, κατέληξα να σκέφτομαι κι εγώ για το συγκεκριμένο ματς.

Στη συνέχεια, λοιπόν, θα έπιανα, ως Μαρινάκης και πάλι, τον Μάρκο Σίλβα, θα τον ευχαριστούσα για τις υπηρεσίες του στο σύλλογο και κυρίως για το διπλό στην Άρσεναλ, αλλά θα του έλυνα το συμβόλαιο (!) και θα έφερνα πάνω σε άσπρο άλογο τον μεγάλο Νικόλα. Τον Αλέφαντο. Μη βιάζεστε για τον Αναστόπουλο. Δεν έχω ολοκληρώσει… Ο κυρ-Νίκος, στα 76 του χρόνια, θα πανηγύριζε επιτέλους αυτό που η ζωή και ο Δούρος (για να μην ξεχνιόμαστε) του έχουν στερήσει, το πρωτάθλημα, θα ολοκληρωνόταν ως προπονητής και ως Ολυμπιακός και θα κάναμε ύστερα μια κουβέντα για τη νέα σαιζόν. Και θα του πρότεινα να αναλάβει καθήκοντα τεχνικού συμβούλου, με κόουτς τον Νίκο Αναστόπουλο (για να φύγει και η αιώνια κάψα όλων) ή τον Τάκη Λεμονή (για τα διπλά σε Ρώμη και Βρέμη). Με «Αλέφα» και Σάββα Θεοδωρίδη στις αποστολές του Ολυμπιακού, δεν θα έχανα πουθενά του χρόνου, ειδικά εντός των συνόρων. Ροκ…

Επόμενη κίνηση, προκειμένου να τους «αποτελειώσω» όλους; Θα συναντούσα τους αδερφούς Αγγελόπουλους και θα τους έπειθα να πείσουν τον έναν και μοναδικό Γιάννη Ιωαννίδη να αναλάβει τα ηνία του μπασκετικού Ολυμπιακού. Με Γιώργο Σιγάλα μάνατζερ (επιβάλλεται η επιστροφή του «Ράμπο») και τον «ξανθό» στον πάγκο, οι Μάνος Παπαδόπουλος και Δημήτρης Γιαννακόπουλος, θα έμοιαζαν με παιδικό animation του ’90. Αλλά με Candy Candy, όχι με Silver Hawks!

Επειδή, όμως, δεν πρόκειται να γίνουν όλα αυτά (κρίμα για τον κυρ-Νίκο πρωτίστως), ελπίζω να απολαύσουμε ένα ωραίο ντέρμπι, χωρίς παρατράγουδα, φωνές και επεισόδια, με πολλά γκολ (θέλω τουλάχιστον ένα από τον κοντοχωριανό μου Κώστα Φορτούνη και άλλα τρία από τον Άλαν τον Πουλίδο!), με το ποδόσφαιρο (και τον Ολυμπιακό) νικητή και τον Αλέφαντο να μπαίνει σαν τρελός στο γήπεδο με το σφύριγμα της λήξης, μετρώντας 100 κοιλιακούς μπροστά σε έναν άφωνο Στραματσόνι! 

Μέχρι τότε, βιντεοθεραπεία με το Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός 3-0 στη Ριζούπολη, το 1-4 στη Λεωφόρο και τον Αλέφαντο στη Στάη και στον Αρναούτογλου, στο YouTube...