«Τι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις;»

Το ερώτημα αυτό επαναλαμβανόταν σαν επωδός, από τα πέντε σου χρόνια ως τα μέσα της εφηβείας σου, κάθε φορά που συναντιόσουν με κάποιον μεγαλύτερο που ήθελε να σου δώσει συμβουλές, χτυπώντας σου στοργικά την πλάτη, ως άλλος μέντορας ή από τη θεία σου στο χωριό, που αναρωτιόταν αν τελικά θα σε καμαρώσουν να διαβαίνεις τις πύλες του Πανεπιστήμιου, σαν το ξάδελφό σου, τον Κώστα, τον επιστήμονα ή θα γίνεις "ανεπρόκοπος" σαν τον άλλο της γιο, τον Δημήτρη, που άφησε το σχολείο για να γίνει ψυκτικός... 



Εσύ τότε δεν είχες παρά να ονειρευτείς. Στην αρχή απαντούσες ότι θα γίνεις Batman, μετά αστροναύτης, αργότερα προσγειώθηκες λίγο και έλεγες πιλότος. Η φαντασία σου οργίαζε. Μπορούσες να σκαρώσεις κάθε λογής όνειρο για το μέλλον. Το αποτύπωνες με λέξεις στο "Σκέφτομαι και Γράφω" της Α' Δημοτικού, το ζωγράφιζες με τα πιο ζωηρά και φωτεινά χρώματα στα σκίτσα που κρεμούσες στους τοίχους του παιδικού σου δωματίου, τα οποία χάζευες για χρόνια κάθε βράδυ λίγο πριν αποκοιμηθείς.  Μάντεψε όμως! Έπεσες έξω! Διότι μετά από τόση σκέψη, τόσες προσδοκίες, σπουδές, πτυχία και πρακτικές ποτέ δεν θα μπορούσες να φανταστείς τον εαυτό σου να συμπληρώνει τη λίστα συμμετοχής για το "10ο Σεμινάριο Απασχολησιμότητας"! Πως άλλωστε; Πάω στοίχημα ότι η λέξη αυτή δεν υπάρχει καν στο λεξικό σου. Κι όμως μέσα της συμπυκνώνονται οι νέες αξίες, συνθήκες και προοπτικές της αγοράς εργασίας! 

 

Λεξικό κανείς;

Κάποτε ο άνθρωπος εργαζόταν. Παρήγαγε έργο δηλαδή, χρήσιμο για την κοινωνία και την οικονομία της χώρας του. Η λέξη δεν άργησε να αντικατασταθεί με το ρήμα δουλεύω, εκ του αρχαιοελληνικού ουσιαστικού δούλος, προερχόμενο. Και το ταξίδι της έννοιας συνεχίστηκε... Επόμενος σταθμός, απασχόληση, που ετυμολογικά προέρχεται από το α-στερητικό και τη σχόλη, την αργία. Δηλαδή, σε δουλειά να βρισκόμαστε. Δεν έχει σημασία τι... Μερική, πλήρης, εκ περιτροπής, ελαστική... με ολίγη ή χωρίς (!) αρκεί να μην κάθεσαι. Και φτάσαμε στο σήμερα, στις ημέρες της απασχολησιμότητας, workability αγγλιστί. Τουτέστιν; Έχεις τη δυνατότητα να απασχοληθείς. Τίποτα βέβαιο ή σαφές. Και εδώ είναι η δυσκολία! Κάποτε αρκούσε να έχεις θεωρητική και πρακτική κατάρτιση επί του αντικειμένου σου, ώστε να σηκώσεις τα μανίκια και να δουλέψεις. Σήμερα, για να γίνεις απλώς πωλητής πρέπει να έχεις την επικοινωνιακή ικανότητα ενός δημάρχου, δεξιότητες multitasking που κάνουν τους ταχυδακτυλουργούς να ντρέπονται και φυσικά να σέρνεις το άνεργο κορμί σου από σεμινάριο σε σεμινάριο για να βελτιώσεις τα soft skills σου, το E.Q σου και να αποκτήσεις τα κατάλληλα εργαλεία για τη λήψη αποφάσεων, διότι ως φαίνεται, εκτός από άνεργος, είσαι μάλλον και άβουλος (!) και χρειάζεται να παραστείς σε βιωματικό εργαστήριο προσωπικής ανάπτυξης για να βρεις μια δουλειά, ως πωλητής. Λάθος! Για να περάσεις την πρώτη συνέντευξη μάλλον. Διότι ο δρόμος πια είναι μακρύς και ανηφορικός. Σωστός Γολγοθάς! Αν πάντως τα καταφέρεις και πάρεις τη θέση σε περιμένει μια πλούσια ανταμοιβή. Μην προτρέχεις! Δεν μιλάμε για λεφτά. Στις παραπάνω γραμμές σου αναλύσαμε τα παιχνίδια των λέξεων. Η ανταμοιβή σου είναι ότι μπορείς επιτέλους, τώρα που μεγάλωσες, όταν σε ρωτήσουν τι έγινες, να απαντήσεις με τον δέοντα στόμφο και δηθενιά που προστάζει η εποχή, "Sales Representative Manager". Στην εποχή της απασχολησιμότητας η λέξη πωλητής είναι passé!