Πίσω από μια πόρτα κλειστή...

Η πόρτα κλείνει. Πίσω της ακούγονται φωνές, φασαρία, κλάματα. Ακούς αντικείμενα να σπάνε, πόρτες να τρίζουν και τον γδούπο από τα έπιπλα που "χορεύουν" στο ρυθμό της βίας. Λίγο μετά η πόρτα ανοίγει. Η σιωπή τώρα, εκκωφαντική. Την επιβάλλει ο φόβος και η ντροπή. Την επιβάλλει η κοινωνία, που ακόμη και σήμερα, εν έτει 2015 χωρίζει τα φύλα σε "αδύναμα" και "ισχυρά".  



Δεν θα πεις κουβέντα ούτε εσύ. Από διακριτικότητα; Από αδιαφορία; Ίσως μόνο αν κάτι τραγικό συμβεί, να πεις πως έπεσες από τα σύννεφα. Πως όλα φαινόντουσαν καλά, πως δεν μπορούσες να φανταστείς, να γνωρίζεις τι γινόταν πίσω από μια πόρτα κλειστή.

Let's talk about women...

Σήμερα, Παγκόσμια Ημέρα Εξάλειψης της Βίας κατά των Γυναικών, το propermanθέλησε να μιλήσει για τις γυναίκες με έναν τρόπο διαφορετικό. Που δεν αφορά στην εξωτερική τους εμφάνιση. Αφορά στα δικαιώματα τους. Έχετε άραγε αναρωτηθεί γιατί το trafficking, ο ακρωτηριασμός των γεννητικών οργάνων, οι βιασμοί και οι ξυλοδαρμοί από συντρόφους είναι φαινόμενα που σχεδόν αποκλειστικά αφορούν στις γυναίκες; Κάποιες μπορεί να γεννήθηκαν σε λάθος χώρα, με λάθος ίσως θρησκεία, οι περισσότερες όμως θα μπορούσαν να είναι η μητέρα μας, η αδελφή μας, η κόρη μας, η κοπέλα που μόλις βιαστικά μας προσπέρασε με κατεβασμένο κεφάλι. Δεν έχει σημασία αν η γυναίκα είναι όμορφη ή άσχημη, πλούσια ή φτωχή, μορφωμένη ή μη. Η βία δεν κάνει διακρίσεις. Την ώρα  που θύτες, θύματα και μάρτυρες σιωπούν, τα στοιχεία κραυγάζουν! Σύμφωνα με τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, μια στις τρεις γυναίκες παγκοσμίως έχει υπάρξει θύμα σωματικής ή σεξουαλικής βίας, κυρίως από τον σύντροφο της. Και αυτό δεν είναι ούτε proper και φυσικά, ούτε manly. Αντρίκιο που λέμε και στα ελληνικά. Διότι ο άνδρας, ο σωστός, δεν προσπαθεί να επιβάλλει εαυτόν με τη βία. Δεν χρησιμοποιεί γροθιές αντί για επιχειρήματα. Κλωτσιές αντί για γοητεία. Σέβεται και προστατεύει τις γυναίκες, αν θέλει να αυτοπροσδιορίζεται ως πολιτισμένος και ισχυρός. Αν θέλει να είναι proper man...