Χρόνια πολλά... Ανδρέα Τσίπρα!

Το ομολογώ. Δεν υπήρξα ποτέ φαν του Ανδρέα Παπανδρέου. Ούτε πολέμιός του, όμως. Βασικά, δεν υπήρξα ποτέ... όσο ΠΑΣΟΚ θα έπρεπε, άρα μάλλον και όσο "Έλληνας" θα έπρεπε, διότι η συντριπτική πλειοψηφία του λαού ήταν, είναι και θα είναι "πράσινοι" (άλλωστε το ΠΑΣΟΚ είναι ιδέα και οι ιδέες δεν πεθαίνουν!), οπότε μάλλον κάποιο λάθος θα έκανα. Ο λαός έχει (;) πάντα δίκιο...

Αυτό, ωστόσο, οφείλω να το δω και να το πω. Χθες, ήταν του Αγίου Ανδρέα. Αφού η πρώτη μου σκέψη ήταν αν θα... αγιάσει ο αείμνηστος Ανδρέας Παπανδρέου, αν δεν το έχει κάνει ήδη στις συνειδήσεις του κόσμου, εκείνη που ακολούθησε είχε να κάνει με τις σαφείς ομοιότητες του ηγέτη του ΠΑΣΟΚ με τον σημερινό πρωθυπουργό, Αλέξη Τσίπρα...

Προς Θεού, δεν έχω σκοπό να προσβάλω ή να συγκρίνω τις δύο εποχές, τη μ.Μ. και την π.Μ. (μετά μνημονίου και προ μνημονίου Ελλάδα), ούτε να αναλύσω τις διαφορές και τις ομοιότητες που έχουν οι δύο άνδρες στο λόγο, στη χροιά ή στη χειραγώγηση του λαού. Ποιός είμαι εγώ, άλλωστε;! Αν κρίνω, όμως, από αυτά που λένε οι μεγαλύτεροι και σοφότεροί (;) μου, αυτοί που ψήφιζαν επί χρόνια πολλά (καλή χρονιά) ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία, στους οποίους δεν οφείλεται επ' ουδενί φυσικά το κατάντημα της χώρας, καθώς ως γνωστόν εξωγήινοι έκριναν τα εκλογικά αποτελέσματα, θα δω και εγώ ότι μου μοιάζουν εκπληκτικά όσο διαφορετικοί κι αν είναι.

Δεν χρειάζονται περαιτέρω αναλύσεις. Φευ. Ο κόσμος βλέπει και κρίνει. Δεν έχει να φάει, μήτε εργασία-δουλειά-απασχόληση-απασχολησιμότητα, δώστε όποιον όρο θέλετε, και αυτή είναι η βασική διαφορά τους. Ότι ο Αλέξης και να θέλει να δώσει, δεν μπορεί, όχι επειδή δεν έχει δίπλα του Τσοβόλες (να τα δώσουν όλα), αλλά διότι βρίσκεται στη σωστή θέση την πιο λάθος περίοδο... 

Το ότι παπανδρεϊζει, λοιπόν, μάλλον σχετικό και άσχετο είναι μαζί, αφού τα χέρια του είναι δεμένα σε κάποια γερμανικά, αμερικανικά και νατοϊκά γραφεία. Άλλωστε, τι άλλο θα μπορούσε να κάνει; Ποιό πολιτικό πρότυπο να είχε; Στη χώρα του "θα" και του "ποτέ", πρέπει να είσαι με τον... ισχυρό. Με αυτόν γαλουχήθηκε(ς). Εσείς, δηλαδή, αν μεγαλώνατε στην Αργεντινή και παίζατε μπάλα δεν θα είχατε για είδωλο τον Μαραντόνα; Θα είχατε μήπως τον Έκι Γκονζάλες ή θα εκθρονίζατε το "ιερό τοτέμ" επειδή σνίφαρε κόκα και έκανε άστατη ζωή;

Αν κρίνω, πάντως, τις προθέσεις του μάλλον αγαθές είναι. Μάλλον. Αν κρίνω το νεαρό της ηλικίας του, μάλλον ελαφρυντικά θα του δώσω. Τελικά, μάλλον είμαι τσιπρικός και ουχί παπανδρεϊκός! Ω Θεέ μου! Μάλλον είμαι τόσο μπερδεμένος, που μόνο ο τίτλος του... "Βασιλικού αριστερού" θα μου ταίριαζε!!!

Στο μόνο που καταλήγω, είναι ότι χρειάζεται χιούμορ για να αντιμετωπίσεις όλες αυτές τις καταστάσεις σήμερα. Είτε τουιτάρεις, είτε τα λες στους δικούς σου ανθρώπους, είτε γράφεις στο Proper Man, είτε είσαι άνεργος, ενεργός κ.ο.κ. 

Η ζωή είναι μια μεγάλη πλάκα. Και έχει πολλή πλάκα. Πιο μεγάλη πλάκα μόνο κάτω από την Ακρόπολη θα βρείτε, στην Ανδριανού και την Κυδαθηναίων! Άντε και στην εθνική ομάδα ποδοσφαίρου εσχάτως! Χαμογελάστε και ζήστε το. Απολαύστε το. Μακριά από ταμπέλες και κόμματα. Μακριά από διχασμούς και ετερότητες. Μην τρελαίνεστε με ό,τι διαβάζετε ή ό,τι λέγεται.

Αφού πέρασαν όλες αυτές οι σκέψεις από το μυαλό μου τις τελευταίες ώρες κατέληξα κι εγώ στο... "Αγίου Ανδρέα λοιπόν. Αλέξη Τσίπρα χρόνια πολλά"! Ο νέος Ανδρέας είναι εδώ. Για την ακρίβεια, μια νέα και διόλου βελτιωμένη λόγω των συνθηκών έκδοσή του. Σε αντίθεση με τους πρεσβυτέρους μας, όμως, οι οποίοι έζησαν σε ένα ροζ συννεφάκι με τον ορίτζιναλ Ανδρέα και δεν περίμεναν το "κακό", το καλό με μένα είναι ότι δεν περιμένω τίποτα και δεν ελπίζω σε τίποτα. Περιμένω τα πάντα και ελπίζω σε όλα... Αλέξη δώστα όλα. Εύχομαι να διαψεύσεις τους πάντες κι εγώ θα είμαι εκεί, κάπου κοντά, να σου σβήσω τα κεράκια. Για τα χρόνια πολλά που θα κυβερνήσεις...

Υ.Γ.: Φαντάζεστε ένα παράλληλο σύμπαν στο οποίο οι κροκόδειλοι θα φορούν μπλουζάκια με... άνθρωπο ξαπλωτό στη θέση της καρδιάς;! Lacoste 3015!!! Είπαμε, χιούμορ...