Τεννές ή Αλέφαντος για αντι-Μουρίνιο;!

Είναι ο special one και ό,τι γίνεται γύρω από το όνομά του, είναι εξίσου σπέσιαλ, σαν κι αυτόν. Είναι ο Ζοζέ Μουρίνιο, ο… κατά τον ίδιο, κορυφαίος προπονητής ποδοσφαίρου στον κόσμο! Κατά κόσμο, πάντως, αυτός με τους περισσότερους εχθρούς και τους λιγότερους, μα πιο φανατικούς, φίλους.

Ο Πορτογάλος τεχνικός απολύθηκε χθες από την Τσέλσι και στα social media, ειδικά στο Twitter, έχει γίνει το… γράφω να δείτε, από φιλικά, εχθρικά, χαβαλετζίδικα, καυστικά, κάφρικα, απίθανα γενικά σχόλια. Πάμε να δούμε αυτά, που για ώρες προσέφεραν το περισσότερο γέλιο στους αναγνώστες-επισκέπτες.

Ο Ζοζέ και η κόρη του, η οποία τα πετάει έξω για να του πάρει τη δόξα και τα φλας...

@adekastos_baras είδα στην ουρά του ΟΑΕΔ τον Μουρίνιο. Σκούπιζε με ένα 500€ τα δάκρυά του. Τον λυπήθηκε η ψυχή μου

@Sdna_gr Απολύεται ο Μουρίνιο και λίγο αργότερα παραιτείται από τον Απόλλωνα ο Τεννές.  Εντάξει, τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια;

@alefantos ποιος Μουρίνιο μωρέ τώρα; Λίγος ο Πορτογάλος. Γίγαντα Αμπραμοβιτς κάνε το μπαμ με τον Αλέφαντο να πέσουν τα τσιμέντα σε όλο το νησί

@ManosNiflis Μούγκα οι συνδικαλιστές για την απόλυση Μουρίνιο

@mgrigorakis αυτό που γίνεται με την απόλυση του Μουρίνιο δεν είχε γίνει ούτε με την απόλυση του Αναστασίου

@SifisMiliarakis Απολύθηκε ο Μουρίνιο από την Chelsea και η ομοσπονδία λεωφορειατζήδων κήρυξε μέρα πένθους

@Sharkazw Μουρίνιο ξέχνα την Τσέλσι κι έλα στον Άρη βοηθός προπονητή να γίνει επιτέλους το όνειρό σου πραγματικότητα

@_clem_clem πληκτρολογώ μπυρόνι και βγαίνει Μουρίνιο, δεν είμαστε σοβαροί

Υ.Γ.: Είχα την τιμή, το 2004, να είμαι ο πρώτος Έλληνας δημοσιογράφος, στον οποίο παραχωρεί συνέντευξη ο Μουρίνιο, όταν και εργαζόμουν στο «ΦΊΛΑΘΛΟ».

Υπήρξα ανέκαθεν φαν του, όχι μόνο για την προπονητική του αξία, άλλωστε αυτή είναι δεδομένη, «μιλούν» οι τίτλοι του για το τι κόουτς είναι, αλλά και για το ότι ήταν special σε όλα του. Σε ό,τι κι αν έκανε ή έλεγε, με το σύνηθες αλαζονικό, εγωκεντρικό και ιδιαίτερο ύφος του.

Και ξεκαθαρίζω, ουδέποτε υποστήριξα τις Τσέλσι, Ρεάλ, Ίντερ, για να έχω λόγο να είμαι οπαδός του -Πόρτο είμαι, πάντως, στην Πορτογαλία-. Έχω άλλες «αγαπημένες» (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Μπαρτσελόνα, Φιορεντίνα).

Το ποδόσφαιρο απλά -κατ' εμέ τουλάχιστον- είχε, έχει και πάντα θα έχει ανάγκη τέτοιους τύπους. Μυστήριους, διαφορετικούς, σαν τον Ζοζέ, τον Καντονά, τον Μαραντόνα, τους Μπεστ, Σίβορι, Εντμούντο, Βίνι Τζόουνς, Γκασκόιν, Ρόι Κιν και κάθε λογής... καλό ή σκληρό καρύδι.

Μη φοβάστε. Θα επανέλθει. Στην κορυφή, πάντα. Αυτό είναι το δικό μου, προσωρινό, αντίο, μέχρι να τον δούμε ξανά να πανηγυρίζει. Και, ξαναλέω, ήταν-είναι τιμή μου...

Άντε, γατάκια...!!!